บริเวณที่พบ : ศาลาธรรม
ลักษณะพิเศษของพืช : ชื่อมีประวัติเกี่ยวข้องกับศาสนาพุทธ
ชื่อพื้นเมือง : สาละลังกา (กรุงเทพฯ), ลูกปืนใหญ่ (ชลบุรี) ชื่อสามัญ : Cannon-ball Tree
ถิ่นกำเนิด : อเมริกาเหนือและอเมริกาใต้ ครั้งแรกนำเข้ามาจากศรีลังกาจึงเรียกว่า สาละลังกา
ลักษณะทั่วไป : ไม้ต้นชนาดกลางถึงขนาดใหญ่ ไม่ผลัดใบ เรือนยอดทรงกลมหรือรูปไข่ หนาทึบ เปลือกสีน้ำตาลแกมเทา
แตกเป็นร่อง และสะเก็ด
้ต้น : ขนาดกลางึงขนาดใหญ่ สูง 15-25 เมตร ไม่ผลัดใบเปลือกต้นสีน้ำตาลหรือน้ำตาลแกมเทา แตกเป็นร่องและเป็นสะเก็ด เรือนยอดทรงกลมหรือรูปไข่ หนาทึบ เหมาะ จะปลูก ในที่โล่งแจ้ง แสงแดดจัด
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ : สาละลังกา เป็นไม้ยืนต้น เปลือกต้นสีน้ำตาล
ใบ : ใบเดี่ยว  เรียงเวียนสลับ เป็นกระจุกที่ปลายกิ่ง รูปขอบขนานถึงรูปใบหอกแกมรูปไข่ กว้าง 5-8 เซนติเมตร ยาว12-25 เซนติเมตร
ปลายใบแหลม โคนใบสอบหรือมน ขอบใบจักตื้น ใบหนา
ดอก : สีชมพูอมเหลืองหรือแดง  ด้านในสีม่วงอ่อนอมชมพู   มีกลิ่นหอมมาก   ออกดอกเป็นช่อแบบช่อกระจะขนาดใหญ่ตามลำต้น  
ช่อดอกยาว 30-150 เซนติเมตร   ปลายช่อโน้มลง   กลีบดอกหนา  4-6 กลีบ กลางดอกนูน สีขนสั้นสีเหลืองคล้ายแปรง  เกสรเพศผู้เป็นเส้นยาว
สีชมพูแกมเหลืองจำนวนมากทยอยบานจากโคนไปหาปลายช่อ นานเป็นเดือน ดอกบานเต็มที่กว้าง 5-10 เซนติเมตร
ผล : ผลแห้ง  ทรงกลมใหญ่  ขนาด 10-20 เซนติเมตร เปลือกเเข็ง สีน้ำตาลปนแดง ผลสุกมีกลิ่นเหม็น มีเมล็ดจำนวนมากรูปไข่
การปลูก : ขยายพันธุ์โดยการเพาะเมล็ด
ประโยชน์ : ไม่พบข้อมูลทางยา หมายเหตุ เดิมเข้าใจว่าเป็นต้นสาละที่พระพทุธเจ้าประสูติและปรินิพาน แต่ที่จริงแล้วต้นนั้นคือ สาละอินเดีย